Przepraszamy, ten wpis jest dostępny tylko w języku Angielski. For the sake of viewer convenience, the content is shown below in the alternative language. You may click the link to switch the active language.
These releases from Scoops label don’t need any further recommendations or words. Three great 10”, three schools of dub, three big artists mixing each other.
Russ D, Steve Vibronics and Dougie Conscious. Grab these records. Period.
Links:
Khaliphonic, czyli siostrzany label ZamZamSounds, zaprezentował swoje drugie wydawnictwo – dwie 12” z czterema utworami Disciples. Ale te kawałki są nieco inne od ostatnich produkcji Russa. Wyprodukowane w 1999, hipnotyzujące i z głębokim brzmieniem, bardziej transowe, prawdziwe dubowe pejzaże – urzekające przestrzenią i tajemniczymi echami. Jak powiedział Russ: „Brzmienie było inspirowane trochę rzeczami typu Rhythm & Sound i Tikiman. W tym czasie sprawdzałem to trochę…to minimalne brzmienie”.
Mam nadzieję, że ma jeszcze więcej takich utworów – są po prostu uzależniające…
Links:https://www.facebook.com/pages/ZamZam-Sounds/341150589257161
https://soundcloud.com/zamzam-sounds/sets/disciples-2×12-khaliphonic-02
Dwa świetne repressy pojawiły się ostatnio, oba z mojego ulubionego okresu lat 90-tych. Pierwsza 12” została przygotowana przez Jah Roots Hi Fi, wybrali oni dwa klasyki Disciples – „Positivie vibration” i „Humble Lion” z Markiem Iration. Co tu więcej mówić, poważne dubowe dźwięki z gęstą i ciężką atmosferą.
Druga 12” to jedno z pierwszych wydawnict Aba Shanti-I – „Postivie vibration” to charakterystyczny, rootsowy styl Earth Rockera, dźwięki „Jah lighting and thunder”, dosłownie!
http://www.youtube.com/watch?v=Xx__YwHSxlo
Nie przegapcie!
Nazwa: Backyard Studio
Opis:
„Oryginalne studio Disciples wystartowało w mojej sypialni w 86 roku poprzedniego wieku, ale trochę później, nadal w latach 80-tych, zbudowałem niewielkie studio na tylnim ogrodzie, stąd nazwa „Backyard Studio” (pl. – „Z tyłu posesji studio”). Jest to betonowy budyneczek o wymiarach około 2x3m oraz 2m wysokości. Jakiś czas później zrobiłem małe miejsce do nagrywania wokali w kształcie litery L. W tamtych czasach nagrywałem automat perkusyjny, żywy bas, gitary, perkusje oraz klawisze na 1/4″ magnetofon taśmowy z ośmioma ścieżkami, z którego sygnał trafiał do mixera Seck 12/8/2.
Przez kilka lat wprowadzałem wiele małych ulepszeń, we wczesnych latach 90-tych zacząłem używać sekwencera sprzętowego Roland MC50 i poznałem technologię nagrywania na instrumentach midi. Używałem modułów dźwiękowych, takich jak Roland U220, sampler Akai S950, automat perkusyjny Alesis HR16 oraz wiele innych. Zwykłem zaznaczać czasy z sekwencera na 1/4″ taśmie i używać jej do wokali oraz niektórych żywych instrumentów. W 95 roku kupiłem pierwszy system komputerowy – Soundscape, który był zdolny nagrywać 8 ścieżek, ale miał tylko 4 wyjścia, które były podłączone do mojego sekwencera. Pracowałem wtedy na mikserze Soundcraft Studio 24/8/2. W późnych latach 90-tych przeszedłem na nagrywanie wszystkiego na komputerze i zacząłem używać Cubase. Mniej więcej wtedy zmieniłem również konsolę na Allen & Heath GS3000 i zacząłem poznawać świat pluginów – przeczytałem trochę artykułów w magazynie studyjnym SOS (Sound On Sound), mówiących o kartach UAD DSP, ich możliwość emulacji starego wyposażenia mnie zainteresowała i zdecydowałem się pójść tą drogą.
Na początku XXI wieku miałem okazję ponownie wymienić moją konsolę – tym razem była to stara profesjonalna konsola Soundcraft Sapphyre, która wczesniej była używana przez studio Fashion. Zacząłem dużo tworzyć poza moim studio, co znaczyło że potrzebowałem sprzętu który pozwalał na kompletne przeniesienie ustawień. Wtedy zazwyczaj wszystkie kanały na konsoli ustawiałem na 0, większość przetwarzania wykonywałem „inside the box” i używałem konsoli głównie dla jej pomocniczych portów do mixowania dubów. Zwykłem używać „setup sheets” żeby zaznaczać wszystko konretne dla danego utworu i później móc sobie to przypomnieć. Wreszcie, w późniejszej części lat 2000 zdecydowałem, że nie potrzebuję dużej konsoli. Eksperymentowałem chwilę pracując kompletnie „inside the box” i używając kontrolera midi Behringer BCF2000 do miksowania. Miałem dobry reverb od UAD, vst delay Bionic Dub podpięty pod kontroler Novation Nocturn i używałem i/o kaarty dźwiękowej do przesyłania ścieżek do dużego miksera. Po kilku miesiącach czułem to na tyle dobrze, żeby sprzedać mikser i zacząć pracować konkretnie „inside the box” – to totalnie ułatwiło mi robotę.
Na ten moment moje ustawienie wygląda następująco: Cubase 7, które regularnie aktualizuję, karta UAD octo z różnymi pluginami z których używam głównie obu ich talerzowych reverbów EMT, API Vision Channel, equalizer Pultec, kompresora LA2A, Roland Space Echo (dla sprężynowego reverba), EP34 Tape Echo oraz emulator taśmy Studer A800. Nadal używam delaya Bionic Dub, skontaktowałem się z jego twórcą i obecnie mamy odświeżoną wersję z dodatkowymi funkcjami, która niedługo pojawi się na rynku! Razem z wirtualnymi narzędziami używam sporo sprzętu. Do nagrywania mam API Lunchbox z equalizerem API550B, equalizer Lindell PEX500, Elysia Xpressor (który jest moją główną szyną) oraz świetnego przedwzmacniacza River MPV500. Mam także przedwzmacniacz UA 2-610 oraz SSL Mynx z equalizerem i kompresorem SSL. Poza tym kilka efektów zewnętrznych, takich jak Lexicon MPX1, TC M3000, reverb sprężynowy Fostex oraz kilka jednostek na zamówienie: filtr Tooney Roots FT1, BeniDverb i BeniDubecho.
Podczas produkcji używam kilku oryginalnych modułów dźwiękowych, które mam ze starych czasów, w tym: Roland JV1080, Emu Vintage Keys Plus, Novation Bass Station, Roland D110 and U220, Micro Korg, Nord Rack 2X, Yamaha DX100. Dodatkowo są też instrmenty VST takie, jak: NI Battery, Electric Keys, Hammond B4, i Trilogy Bass. Używam też pochodzącego z Cubase Groove Agenta – modułu perkusyjnego z samplami, które zbierałem przez te wszystkie lata. Gram na wielu instrumentach, na przykład na gitarze i basie (okazjonalnie) i różnych perkusjonaliach. Zazwyczaj dęciaki i gitary mam nagrane live osobno przez innych.
Nadal używam miksera do trasowania i łączenia dźwięku. Jest to SSL X-desk, z którego sygnał wysyłam do Alesis Masterlink i odtwarzam przez Adam P11 oraz Yamaha NS10. Sygnał trafia także do mojego Cubase poprzez cyfrowe połączenia między Masterlinkiem a moją kartą dźwiękową. Następnie masteruje wszystkie moje produkcje używająć wtyczek UAD.
AKTUALIZACJA ! (24.01.2014)
Od czasu napisania tego opisu nastąpiły kolejne zmiany w moim Backyard Studio. Dodałem analogowy mikser Allen & Heath WZ20S, który zastąpił w użyciu kontroler BCF2000. Stało się to trochę przez przypadek – przez jedną noc myślałem co mogłoby być moim idealnym wyborem na mikser – miałobyć to coś, co bazowałoby na obecnym ustawieniu z BCF2000. Pamiętam, że widziałem kanały ze starych konsolet na ebayu i zastanawiałem się nad możliwością nabycia kilku takich i złożenia je w jedną konsolę. Myślałem, że to tylko marzenie ale gdy poszukałem na ebayu wyskoczyła ta konsola A&H i idealnie pasowała to do tego, czego oczekiwałem.
Jak już wyjaśniłem, z BCF miksowałem dźwięk do podgrup w Cubase i stosowałem dubowe efekty do tych grup. A&H ma 8 kanałów stereo i teraz one służą mi za podgrupy. Ma także 6 wejść aux do efektów na kanał, więc aktualnie używam zewnętrznych efektów i kilku wtyczek z reverbem skierowanych do konsoli, więc osiągnąłem bardzo podobne ustawienie jak z BCF ale z większą ilością kontrolek. Konsola jest kompaktowa i dobrze zbudowana, ale mam kilka pomysłów na rozszerzenie jej możliwości, więc zobaczymy co przyniesie przyszłość!
Strona studia: https://www.facebook.com/russ.disciple
Lokalizacja: przedmieścia Londynu
E-mail: russdisciple@yahoo.co.uk
W światku dubowym kobiety zdecydowanie są w mniejszości, a szkoda – Sista Sherin pokazuje na swoim albumie jak kobiecy głos pięknie zgrywa się z roots i dubem. Kim jest owa Sista Sherin zapytacie – od dekady działa na scenie niemieckiej, a swoje kawałki nagrywała dla Debtera i Jah Free, często pojawiała się u boku selektorów sound systemów Shalamanda (Austria), Jah Vibes (Niemcy), Jah Roots Hi-Fi (Szwajcaria) i wielu innych. W swoich tekstach głosi duchowy przekaz Rastafari i w duchowe uzdrowienie, które niesie muzyka reggae. Za stronę muzyczną płyty odpowiedzialny jest Dub Soljah znany z Cultural Warriors Sound System, z którym działał w latach 1998-2012. On sam pochodzi z Genewy, gdzie tworzy rytmy i szalone remixy w UPfront Studio, tam też stworzył podkłady na „Guiding Star”. Sama płyta, jak piszą artyści, jest owocem wspólnej intensywnej zabawy i pracy w efekcie której powstało 9 kawałków z wokalem Sisty + 9 wersji dub. W przyszłości chcą promować swoje dzieło jako duet Art’Ital Duet (Dub Soljah & Sista Sherin), a także chcą by inni śpiewacy przyłączyli się do wspólnych występów. W warstwie produkcyjnym Dub Soljah wspomagają Russ Disciples, Upfront Family, Kris Kemist,BackIIRoots, Rock Radio Hermes. Jeśli miał bym wskazać faworytów tej płyty to oczywiście tytułowy „Guiding Star” z bardzo dobrym rytmem Disciples oraz „Sound System Rise”. Cała płyta to zastrzyk pozytywnej energii w rootsowo dubowym sosie i na dodatek, a może przede wszystkim, bardzo przyjemny delikatny głos Sista Sherin – śmiało można rzec, że Christine Miller ma godną naśladowczynię.
Wydany w 1995 roku przez Cloak And Dagger Records album w całości wyprodukowany i zmiksowany przez Russa D. Na płycie wydanej oryginalnie zarówno na CD jak i 2LP znajduje się 13 utworów utrzymanych w stricte soundsystemowym, ciężkim, mistycznym klimacie Disciples. Co ciekawe utwory zawarte na płycie to produkcje z lat 92-95, wyprodukowane specjalnie na potrzeby Boom Shaka Lacka Soundsystem.
Samo to wskazuje, że album zawiera praktycznie same killer tunes charakterystyczne dla produkcji Disciples z tamtego okresu. Czysty soundsystemowy dubplate style od samego początku, bez rozgrzewki. „Eastern Fire” na pierwszy ogień i wiemy z czym będziemy mieli do czynienia. Ciężki klimat, przytłaczający bass, finezyjne linie melodyczne, charakterystyczne partie syntezatorowe. Jednym słowem wszystko to co najlepsze u Disciples. Album zdaję się być idealnym przykładem doskonałych produkcji z kręgu elektronicznego dubu. Szczególnie dla kogoś tak rozkochanego w dubowych produkcjach z lat 90’ jak ja.
Muzyka od której z wrażenia zasycha w gardle. Klasyk.
W połowie lat osiemdziesiątych, kiedy większość Soundsystemów zmieniała swój rastafariański repertuar na modny w tych czasach dancehall, jedynym przedstawicielem nurtu roots był Jah Shaka. To wokół niego zgromadziło się wielu fanów roots i świadomego grania, którzy tłumnie przychodzili na jego sesje przepełnione masą steppersowych dubplatów i głęboko medytacyjnych dubów.
Tłumy ludzi na sesjach Shaki były zróźnicowane, już nie tak jak kilka lat wcześniej kiedy to sesje były świętym miejscem dla czarnej społeczności Londynu, zaczęli pojawiać się równieź biali fani ciężkiego basu, zapierającego dech w piersiach głośnego grania, wyjących syren i śpiewu Jah Shaki.
Wśród nich byli też bracia z południowych przedmieść Londynu Russ i Lol Bell – Brown. W połowie lat osiemdziesiątych zaczęli razem produkować własne wersje popularnych starych rootsowych numerów a z czasem zupełnie nowe własne kawałki. Pierwszym, który zainteresował się Disciples był sam Jah Shaka i to właśnie on wypuścił ich premierowe produkcje podczas jednej ze swoich sesji. Od tamtego momentu sprawy potoczyły się bardzo szybko, Disciples wyprodukowali parę albumów, które wydał Shaka.
Wiele ich produkcji przeszło do klasyki UK Rootsowych dubplatów i grane są przez Soundsystemy na całym świecie. Po kilku latach jeden z braci poświęcił się życiu rodzinnemu i nie miał już czasu na siedzenie w studio. Russ D, który produkuje do dzisiaj założył w latach dziewięćdziesiątych swoją własną wytwórnię która wydaje produkcje Disciples do dzisiaj.
Artykuł użyczony dzięki uprzejmości http://www.rootsrevival.org