W połowie lat osiemdziesiątych, kiedy większość Soundsystemów zmieniała swój rastafariański repertuar na modny w tych czasach dancehall, jedynym przedstawicielem nurtu roots był Jah Shaka. To wokół niego zgromadziło się wielu fanów roots i świadomego grania, którzy tłumnie przychodzili na jego sesje przepełnione masą steppersowych dubplatów i głęboko medytacyjnych dubów.
Tłumy ludzi na sesjach Shaki były zróźnicowane, już nie tak jak kilka lat wcześniej kiedy to sesje były świętym miejscem dla czarnej społeczności Londynu, zaczęli pojawiać się równieź biali fani ciężkiego basu, zapierającego dech w piersiach głośnego grania, wyjących syren i śpiewu Jah Shaki.
Wśród nich byli też bracia z południowych przedmieść Londynu Russ i Lol Bell – Brown. W połowie lat osiemdziesiątych zaczęli razem produkować własne wersje popularnych starych rootsowych numerów a z czasem zupełnie nowe własne kawałki. Pierwszym, który zainteresował się Disciples był sam Jah Shaka i to właśnie on wypuścił ich premierowe produkcje podczas jednej ze swoich sesji. Od tamtego momentu sprawy potoczyły się bardzo szybko, Disciples wyprodukowali parę albumów, które wydał Shaka.
Wiele ich produkcji przeszło do klasyki UK Rootsowych dubplatów i grane są przez Soundsystemy na całym świecie. Po kilku latach jeden z braci poświęcił się życiu rodzinnemu i nie miał już czasu na siedzenie w studio. Russ D, który produkuje do dzisiaj założył w latach dziewięćdziesiątych swoją własną wytwórnię która wydaje produkcje Disciples do dzisiaj.
Artykuł użyczony dzięki uprzejmości http://www.rootsrevival.org